Tour de France gekte

Wat is het een feest. De Tour de France is weer begonnen. De bank is tot uitermate luxe relaxzit omgebouwd, de afstandsbediening op schoot, bier en chips binnen handbereik, de ventilator blaast een koel briesje door de kamer; we zijn er klaar voor. De wielersport heeft behoorlijk onder vuur gelegen de laatste jaren en mijn angst dat de mensen de sport nu links zouden laten liggen is ongegrond geweest. Tenminste dat kan ik concluderen aan de hand van de vele honderduizenden toeschouwers die weer langs de weg en op de flanken van de bergen staan. Nog steeds uitgedost in de meest belachelijke kleren of wat daarvoor door moge gaan. Het leukst vind ik de gezellige plekjes: fans die met de camper of auto ’s morgens vroeg de berg opgaan en hun plekkie gaan inrichten. Met windschermen, voortenten en luxe tuinmeubilair worden er complete huiskamers ingericht inclusief kleine koelkast, bar-b-que en ventilator. Dit fenomeen is één van de drie dingen die ik leuk vind aan de Tour; naast de gekte van de fans en de koers zelf is mijn derde interesse de fantastische beelden van Frankrijk die we voorgeschoteld krijgen. Elk jaar verbaas ik mij weer over de schoonheid van dat land.